Pytanie: Jestem emerytowaną nauczycielką – całe życie poświęciłam wychowywaniu młodzieży. Nigdy się nie spodziewałam, takiej sytuacji jaka mnie niedawno spotkała. Kilka dni zostałam pobita, przez własnego wnuczka. Kilka razy zwracałam uwagę córce ,że jest coś z nim nie w porządku – bywał dziwnie pobudzony ale ona wraz z zięciem bagatelizowali problem (są ciągle zajęci pracą ) Moim zdaniem wnuczek jest uzależniony od dopalaczy. Kiedy zwróciłam mu uwagę ,że puszcza za głośno muzykę dosłownie rzucił się na mnie- upadłam i straciłam przytomność. Ocknęłam się w szpitalu do którego trafiłam na 6 dni. Nie chciałabym występować przeciwko rodzinie ale uważam ,że jeśli nie podejmę kroków prawnych wnuczek ( notabene pełnoletni od sierpnia) nic nie zrobi ze swoim nałogiem ponadto zaczynam obawiać się o swoje życie i zdrowie. Jakie kroki prawne powinnam podjąć w tej sprawie? Słyszałam, że jeśli uszkodzenia ciała maja charakter lekkich prokuratura nie podejmie tej sprawy i muszę sama złożyć do Sądu prywatny akt oskarżenia.

Konieczny wniosek

Na wstępie należy odwołać się do artykułu 157 kodeksu karnego , który może nieć zastosowanie w niniejszej sprawie. Jak wynika z paragrafu pierwszego tego artykułu, kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia, inny niż określony w art. 156 § 1kk , podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Uszczerbek na zdrowi określony w art.156 §1 kk oznacza 1) pozbawienie człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,2) inne ciężkie kalectwa, ciężką chorobę nieuleczalną lub długotrwałą, chorobę realnie zagrażającą życiu, trwałą chorobę psychiczną, całkowitą albo znaczną trwałą niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała,

Odnosząc się z kolei do paragrafu drugiego wcześniej wymienionego art. 157 kk należy zauważyć , że kto powoduje naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Przy czym jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (§3 art. 157 kk ).

Podkreślić należy, że jak wynika z paragrafu czwartego art. 157 kk ściganie przestępstwa określonego w paragrafie drugim lub trzecim , jeżeli naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni, odbywa się z oskarżenia prywatnego, chyba że pokrzywdzonym jest osoba najbliższa zamieszkująca wspólnie ze sprawcą.

Jeżeli pokrzywdzonym jest osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w paragrafie trzecim następuje na jej wniosek.(§ 5 art. 157 kk)

Mając powyższe przepisy na uwadze powinna Pani złożyć zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. W toku postępowania przygotowawczego zostanie wywołana opinia biegłego sądowego określająca stopień naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia. Warto zwrócić uwagę , że z faktu, iż przebywała Pani w szpitalu przez okres 6 dni nie wynika wcale , że rozstrój zdrowia nie trwał dłużej niż 7 dni. Nie są to pojęcia równoważne, tak jak nie ma znaczenia ile czasu była Pani na zwolnieniu lekarskim. Należy także pamiętać, że w Pani przypadku nawet gdyby chodziło o rozstrój zdrowia poniżej 7 dni to i tak mamy do czynienia z przestępstwem publiczno – skargowym a nie prywatno-skargowym z uwagi na fakt, iż sprawcą jest osoba najbliższa, przy czym ściganie przestępstwa może nastąpić jedynie na Pani wniosek . Nie ma potrzeby składania prywatnego aktu oskarżenia.

Porady prawnej udzieliła Adwokat Agnieszka Malczyk z Kancelarii Adwokackiej Agnieszka Malczyk