Uporczywe nękanie

W wakacje na grillu poznałam wydawało się ,że fajnego chłopaka. Wymieniliśmy się telefonami a potem również w większym gronie spotkałam się z nim kilka razy , nie ukrywam że okazywałam mu sympatię ale po jakimś czasie wróciłam do swojego byłego chłopaka. Ale nagle zoczyłam dostawać dziwne wiadomości od tego znajomego najpierw wyznał mi uczucie a teraz wysyła mi 20 smsów dziennie, wiadomości na portalu społecznościowym. Dzwonił dzień i w nocy – musiała zmienić numer, ale to niczego nie zmieniło, bo jakimś „cudem” już ma mój nowy numer. Na początku to ignorowałam, ale jak ostatnio wyszłam wieczorem przed dom i zobaczyłam, że on stoi pod brama to się przestraszyłam. Nie wiem co mogę z tym zrobić, czytałam o nękaniu, ale jak stwierdzić czy to już jest nękanie czy jeszcze nie? Czuje się osaczona… już nawet nie wychodzę sama zawsze z siostrą , chłopakiem , ale i tak każde wyjście z domu to ogromny stres.

Zgodnie z treścią art. 190a § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 z późn. zm.), kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Jako przedmiot ochrony w w/w przepisie ustawodawca przyjął dobro jakim jest wolność. Przez co należy rozumieć wolność do prywatności, ale także wolność od strachu.

Pani wątpliwości co do zdefiniowania „nękania” są jak najbardziej uzasadnione. Nie ma jednoznacznej granicy, po której przekroczeniu można stwierdzić, że w danym przypadku mamy akurat do czynienia z uporczywym nękaniem. Brak jest również definicji ustawowej tego terminu.

W doktrynie jednym z dominujących poglądów, jest wskazywanie, że nękanie: „(…) realizują jedynie te zachowania, które powodują przykrość pokrzywdzonemu, wyrządzają mu krzywdę czy powodują dyskomfort. Niewątpliwie w pojęciu nękania mieści się powtarzalność zachowań sprawcy (a zatem nie wystarczy tu zachowanie jednorazowe).(…)”.1

Jak odniesiemy powyższe do sytuacji przez Panią opisanej, to nie ma najmniejszej wątpliwości, że Pani znajomy dopuszcza się względem Pani uporczywego nękania.

Ewidentnie jego zachowanie powoduje u Pani poczucie strachu wynikające z naruszeń prywatności, które miały miejsce jeszcze jak byli Państwo parą. Bardzo często osoby będące ofiarami nękania zaczynając odczuwać lęk, zmieniają swoje relacje z innymi ludźmi, unikają miejsc publicznych, obawiają się wychodzenia z domu – tak jak w Pani przypadku.

Uporczywe nękanie opisane w art. 190 a § 1 k.k. jest to przestępstwo powszechne i umyślne.

Natomiast jak wynika z treści art. 190 a § 4, ściganie w/w przestępstwa następuje na wniosek pokrzywdzonego.

Odnosząc powyższe do Pani sytuacji, powinna Pani zgłosić sprawę organom ścigania. Przyzwolenie na działania jakich dopuszcza się były znajomy względem Pani może doprowadzić do nasilenia intensywności tego typu zachowań bądź do przekraczania kolejnych granic powodujących naruszenie Pani wolności i prywatności.

1 Mozgawa, Marek. Art. 190(a). W: Kodeks karny. Komentarz, wyd. VII. Wolters Kluwer, 2015.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *